Squadrons of Darkness
BRATERSTWO JEDNOŚĆ LOJALNOŚĆ
FAQ
Szukaj
Użytkownicy
Grupy
Galerie
Rejestracja
Profil
Zaloguj się, by sprawdzić wiadomości
Zaloguj
Forum Squadrons of Darkness Strona Główna
->
Legendy podania opowiastki
Napisz odpowiedź
Użytkownik
Temat
Treść wiadomości
Emotikony
Więcej Ikon
Kolor:
Domyślny
Ciemnoczerwony
Czerwony
Pomarańćzowy
Brązowy
Żółty
Zielony
Oliwkowy
Błękitny
Niebieski
Ciemnoniebieski
Purpurowy
Fioletowy
Biały
Czarny
Rozmiar:
Minimalny
Mały
Normalny
Duży
Ogromny
Zamknij Tagi
Opcje
HTML:
TAK
BBCode
:
TAK
Uśmieszki:
TAK
Wyłącz HTML w tym poście
Wyłącz BBCode w tym poście
Wyłącz Uśmieszki w tym poście
Kod potwierdzający: *
Wszystkie czasy w strefie CET (Europa)
Skocz do:
Wybierz forum
Licznik Krwawych dusz
----------------
Licznik odwiedzin
Imieniny
WAŻNE INFORMACJE
----------------
KATEGORIE GŁÓWNE
----------------
JAK DO NAS DOŁĄCZYĆ
Gościu, siądź pod mym liściem, a odpoczni sobie!
Pytania i odpowiedzi
JAKIŚ PROBLEM NIEMA SPRAWY ZAWSZE KTOŚ POMOŻE
ANKIETY
TBLICA OGŁOSZEŃ
RÓŻNOŚCI
----------------
Humor, śmieszne opowiadania,ciekawostki
Internetowy bzik.....
twórczość własna :wiersze,orginalne formy ekspresji
Qultura: FILMY,KSIĄŻKI,MUZYKA
KOMPUTERY>SPRZĘT>GRY ON-Line
DIABELSKI GOŚCINIEC
----------------
TRUMNA
HISTORIA NASZEGO BRACTWA
Ktoś w chłodzie cicho szepcze....Wampir
KRONIKI WAMPIRÓW
JASKINIA WAMPIRÓW
Dziki ogród
Anioły i demony
----------------
Ogniu krocz za mną
Legendy podania opowiastki
Z archiwum W
TEATR WAMPIRÓW
----------------
Galeria
WOJNY>KAMPANIE>DYPLOMACJA
----------------
WOJNY-->MONITORING WALK--->POTYCZKI HEROSÓW WSPANIAŁE WALKI OSIĄGNIĘCIA GODNE PODZIWU
BITEFIGHT
----------------
Poprostu BITEFIGHT
NEWSY
SOJUSZ SQUADRONS of DARKNESS
----------------
POKÓJ LIDERA KLANU MATEEO
Generał Fanuel serwer 1
Generał jacojaca serwer 2
Generał Lord_Jaskol serwer 6
Generał leii serwer 7
Generał DARK_LADY serwer 16
Generał Sonja serwer 20 (wilczki)
Generał Darkness:) server 20 (wampirki)
POGADUCHY ON-LINE
----------------
chat
Hemoglobina
Wrzuć na luzzz luknij na komiks
----------------
Garfield
Przegląd tematu
<table border="0" cellpadding="3" cellspacing="1" width="100%" class="forumline"> <tr> <th class="thCornerL" width="22%" height="26">Autor</th> <th class="thCornerR">Wiadomość</th> </tr> <tr> <td width="22%" align="left" valign="top" class="row1"><span class="name"><a name=""></a><b>mateeo</b></span></td> <td class="row1" height="28" valign="top"><table width="100%" border="0" cellspacing="0" cellpadding="0"> <tr> <td width="100%"><img src="http://picsrv.fora.pl/subBlack/images/icon_minipost.gif" width="12" height="9" alt="Post" title="Post" border="0" /><span class="postdetails">Wysłany: Sob 17:42, 15 Lip 2006<span class="gen"> </span> Temat postu: Genesis - powstanie świata</span></td> </tr> <tr> <td colspan="2"><hr /></td> </tr> <tr> <td colspan="2"><span class="postbody">Na początku nie było bogów, olbrzymów ani ludzi. Świat wyglądał całkowicie inaczej. Na Północy władały szargane wieczną zamiecią lodowe pola. Ziały zimnem wydobywającym się z podziemnych obszarów mroźnego Niflheimu. Daleko na Południu, w Muspellheimie, panował przeciwny żywioł: ogień. Pośrodku między tymi krainami trwała niezgłębiona przepaść zwana Ginnungagap (Magiczna Otchłań). Tak głęboka, że jej dna nikt nie był w stanie dosięgnąć wzrokiem. Świat w tym stanie trwał tysiące lat. Aż pewnego dnia wulkany wystrzeliły olbrzymim bogactwem ognia. Ogniste jęzory dotarły aż do zamarzniętych równin Północy. Powstała ze zderzenia się zimna i gorąca gigantyczna chmura wzbiła się w powietrze, po czym zaczął padać deszcz. Ulewa trwała setki lat, aż woda wypełniła przepasć Ginnungagap tworząc ocean, który otacza nasz świat. Z wód wyłoniło się ciało największego z olbrzymów. Był tak wielki, że włosami sięgał mroźnej północy, zaś nogami gorącego południa. Olbrzym Ymir unosił się na wodzie. Osłabiony i bezsilny. Wtedy ze stopniałej góry lodowej powstała krowa, święta Audumla. Wykarmiła ona Ymira swoim <br /> <br />mlekiem, aż stał się na tyle silny by spłodzić potomstwo. Z nogi powstał olbrzym Thrudgelmir o sześciu głowach a pod pachą urósł mu drugi syn i córka. To od nich pochodzi cały ród Thursów. Audumla opuściła Ymira by wylizać słony lód Północy. Stworzyła w ten sposób następnego olbrzyma - Buriego, posiadającego moc magiczną. Dzięki tej mocy sam stworzył swego syna Bura. Bur długo starał się o żonę spośród olbrzymów, jednak Ci wciąż odmawiali, gdyż nie pochodził z ich rodu. Postanowił więc zemścić się na Thursach. Porwał olbrzymkę Bestię, z którą spłodził trzech synów - pierwszych bogów Asgardu: Odyna, Wilego i We. Mięli oni być narzędziem zemsty Bura. Kiedy synowie dorośli, ojciec przekazał im moc, która przewyższała nawet ojca olbrzymów, Ymira. Bracia postanowili stworzyć własne królestwo. Stanęli do walki z olbrzymem i tak świat ujrzał pierwszą wojnę. Olbrzymy ze strachu uciekały na krańce świata, opuszczając ojca. Wreszcie okazało się, że Ymir leży martwy. Bracia rzucili się na zwłoki rozszarpując je na części. Z ciała stworzyli ląd stały i umieścili go na środku, pomiędzy Północą a Południem. Ląd ten to Midgard (Środkowa Kraina). Z kości powstały góry, z krwi morza, z włosów lasy, zaś Midgard otoczyli palisadą utworzona z jego rzęs. Ocean zwali Garsecg. Odartą ze skóry czaszkę umieścili na wysokościach tworząc niebo. Z wypływającego z czaszki mózgu powstały chmury. Aby liczyć czas, bracia zawiesili na nieboskłonie pojazdy Słońca i Księżyca a ich woźnicami uczynili potomstwo olbrzyma Mundilforiego - Soi i Maniego. Następnie bracia rozdarli chustę ciemności tworząc białą chustę dnia i czarny płaszcz nocy. By łatwiej określać czas, podzielili je na części. Ojcem Daga czyli Dnia był olbrzym Delling, zaś rodzicem Nott czyli Nocy, Thurs Nor. Bogowie określili też długość roku i pory. Rozdzielili go na Lato i Zimę a ich ojcami były olbrzymy Windswal i Swasud. Jednak to wszystko nie do końca zadowalało braci. Postanowili stworzyć istoty im posłuszne. Pierwsze powstały Alfy. Nie były jednak zwycięskim dziełem. Przybyły z daleka i wybudowały na chmurach świetlisty Alfheim. Odtąd wiernie służyły bogom. Bracia postanowili więc stworzyć istoty na podobieństwo Alfów. Użyli kości i krwi Ymira, lecz dzieło okazało się porażką. Krasnoludy wyglądały brzydko i pokracznie a do tego wszystkiego bały się słońca, które zamieniało je w kamień. Dlatego też bogowie wyznaczyli im jako miejsce pobytu podziemny Svartalfheim. Po krasnoludach przyszła pora na ludzi. <br />Pewnego razu Odyn, Honir i Loki przemierzając morski brzeg natknęli się na rosnące obok siebie drzewa - jesion i wiąz. Loki zatrzymał się przy nich i rzekł do Odyna: <br />- Bracie, zawsze pragnąłeś by Midgard zamieszkiwały posłuszne nam istoty. Może z tych drzew stworzymy nowe plemię? <br />- To byłoby wspaniałe - odparł <br />I tak z jesionu powstał mężczyzna imieniem Askr a z wiązu kobieta Embla. Leżeli jednak bez ruchu, twarze ich były blade, bez życia. Odyn tchnął w nich moc oddychania, Honir podarował im duszę a Loki ciepło krwi. Od Askra i Embli pochodzą wszyscy ludzie. Dzięki ludzkim dzieciom powstał przypływ i odpływ. Pewnej nocy Mani-Księżyc przemierzał niebo i przyglądał się ziemi. Spostrzegł dwóch chłopców - Hjukiego i Bila, niosących wodę w drewnianych wiadrach. Zabrał ich ze sobą by podczas pięknej nocy opowiadać im niesamowite legendy. Nad ranem, po wspólnie spędzonym czasie okazało się, że żadne z trójki nie może bez siebie żyć. Mani więc poprosił Noc o pozwolenie na zatrzymanie chłopców i obiecał, że dopilnuje by Hjuki i Bil nadal zajmowali się ziemska wodą. I w ten sposób co noc Hjuki napełnia w oceanie swoje wiadro i wtedy następuje odpływ, a kiedy Bil je opróżnia nadchodzi przypływ. Bogowie tworząc swój wspaniały świat postanowili znaleźć miejsce na przyszły dom. Na podniebnych błoniach wznieśli więc Asgard, siedzibę pełną pałaców, gdzie odbywały się conocne zabawy. Mieści się on ponad Alfheimem. Na niebiosach tkwi też Wanaheim, siedziba boskich Wanów, drugiego rodu najwyższych istot. Wanów porodziła ziemia i stali się opiekunami zasiewów i płodności. Bogowie z dumą patrzyli na swoje dzieło i stworzenia jakie go zamieszkiwały. Jednak po latach okazało się, że ludzie są śmiertelni. Nie jedli Jabłek Młodości zaś ich dusze błąkają się po Midgardzie, nie mając gdzie się podziać. Odyn postanowił więc przyjmować do swej Valhalli poległych na polach wojowników (z którymi później podzieli się z Freyą). Reszta dusz trafiła do Niflheimu - smutnej, lodowej krainy. Tu pozostawiano dusze ludzi, którzy za życia niczym szczególnym się nie wykazali. Królową tej krainy ustanowili Hel, córkę Lokiego. <br />Tak właśnie powstawał świat a nasza Alda wygląda następująco: <br />Najwyższe sfery niebios zajmują Asgard i Wanaheim. Asgard łączy się z Midgardem tęczowym mostem, Bifrostem. Pod siedzibami bogów znajduje się świetlisty Alfheim. Niżej rozpościera się ziemia a jej środek zajmuje oblany wodami Midgard. Na południe od niej istnieje Muspellheim - świat Ognistych Olbrzymów. Na północy rozciąga się Jotunnheim a na północnym-wschodzie Hrimthursheim. Obie krainy pokryte są lodem i trzaskają mrozem i zamieszkałe są przez olbrzymy. Wszystkie obszary, które zajmowane są przez olbrzymy zwie się Utgardem (Obszarem Zewnętrznym). W Garsecgu pływają olbrzymie ławice ryb oraz żarłoczne potwory. Najgroźniejszym jest Jormungang (Wielki Kij), kryjący się w wielkich głębinach. Pod ziemią mieści się Svartalfheim. Pod nim Niflheim, kraina umarłych. Aby Alda się nie rozleciała, połączona została mocnym pniem Yggdrasilla. Jeden z korzeni jesionu wyrasta z Niflheimu, drugi z Hrimthursheimu a ostatni z Asgardu. Wiecznie zielona korona drzewa trwa nad krainą bogów dając im cień. Tak właśnie połączone są wszystkie światy Aldy a jeśli owa podpora kiedyś runie, gwiazdy spadną, Słońce zgaśnie a Midgard i Utgard pogrążą się w wodach oceanu.</span></td> </tr> </table></td> </tr> <tr> <td colspan="2" height="1" class="spaceRow"><img src="http://picsrv.fora.pl/subBlack/images/spacer.gif" alt="" width="1" height="1" /></td> </tr> </table>
fora.pl
- załóż własne forum dyskusyjne za darmo
Powered by
phpBB
© 2001, 2002 phpBB Group
Regulamin
FAQ
Szukaj
Użytkownicy
Grupy
Galerie
Rejestracja
Zaloguj się, by sprawdzić wiadomości
Zaloguj