Squadrons of Darkness
BRATERSTWO JEDNOŚĆ LOJALNOŚĆ
FAQ
Szukaj
Użytkownicy
Grupy
Galerie
Rejestracja
Profil
Zaloguj się, by sprawdzić wiadomości
Zaloguj
Forum Squadrons of Darkness Strona Główna
->
Legendy podania opowiastki
Napisz odpowiedź
Użytkownik
Temat
Treść wiadomości
Emotikony
Więcej Ikon
Kolor:
Domyślny
Ciemnoczerwony
Czerwony
Pomarańćzowy
Brązowy
Żółty
Zielony
Oliwkowy
Błękitny
Niebieski
Ciemnoniebieski
Purpurowy
Fioletowy
Biały
Czarny
Rozmiar:
Minimalny
Mały
Normalny
Duży
Ogromny
Zamknij Tagi
Opcje
HTML:
TAK
BBCode
:
TAK
Uśmieszki:
TAK
Wyłącz HTML w tym poście
Wyłącz BBCode w tym poście
Wyłącz Uśmieszki w tym poście
Kod potwierdzający: *
Wszystkie czasy w strefie CET (Europa)
Skocz do:
Wybierz forum
Licznik Krwawych dusz
----------------
Licznik odwiedzin
Imieniny
WAŻNE INFORMACJE
----------------
KATEGORIE GŁÓWNE
----------------
JAK DO NAS DOŁĄCZYĆ
Gościu, siądź pod mym liściem, a odpoczni sobie!
Pytania i odpowiedzi
JAKIŚ PROBLEM NIEMA SPRAWY ZAWSZE KTOŚ POMOŻE
ANKIETY
TBLICA OGŁOSZEŃ
RÓŻNOŚCI
----------------
Humor, śmieszne opowiadania,ciekawostki
Internetowy bzik.....
twórczość własna :wiersze,orginalne formy ekspresji
Qultura: FILMY,KSIĄŻKI,MUZYKA
KOMPUTERY>SPRZĘT>GRY ON-Line
DIABELSKI GOŚCINIEC
----------------
TRUMNA
HISTORIA NASZEGO BRACTWA
Ktoś w chłodzie cicho szepcze....Wampir
KRONIKI WAMPIRÓW
JASKINIA WAMPIRÓW
Dziki ogród
Anioły i demony
----------------
Ogniu krocz za mną
Legendy podania opowiastki
Z archiwum W
TEATR WAMPIRÓW
----------------
Galeria
WOJNY>KAMPANIE>DYPLOMACJA
----------------
WOJNY-->MONITORING WALK--->POTYCZKI HEROSÓW WSPANIAŁE WALKI OSIĄGNIĘCIA GODNE PODZIWU
BITEFIGHT
----------------
Poprostu BITEFIGHT
NEWSY
SOJUSZ SQUADRONS of DARKNESS
----------------
POKÓJ LIDERA KLANU MATEEO
Generał Fanuel serwer 1
Generał jacojaca serwer 2
Generał Lord_Jaskol serwer 6
Generał leii serwer 7
Generał DARK_LADY serwer 16
Generał Sonja serwer 20 (wilczki)
Generał Darkness:) server 20 (wampirki)
POGADUCHY ON-LINE
----------------
chat
Hemoglobina
Wrzuć na luzzz luknij na komiks
----------------
Garfield
Przegląd tematu
<table border="0" cellpadding="3" cellspacing="1" width="100%" class="forumline"> <tr> <th class="thCornerL" width="22%" height="26">Autor</th> <th class="thCornerR">Wiadomość</th> </tr> <tr> <td width="22%" align="left" valign="top" class="row1"><span class="name"><a name=""></a><b>mateeo</b></span></td> <td class="row1" height="28" valign="top"><table width="100%" border="0" cellspacing="0" cellpadding="0"> <tr> <td width="100%"><img src="http://picsrv.fora.pl/subBlack/images/icon_minipost.gif" width="12" height="9" alt="Post" title="Post" border="0" /><span class="postdetails">Wysłany: Sob 17:26, 15 Lip 2006<span class="gen"> </span> Temat postu: Opowieść dawnych Finów</span></td> </tr> <tr> <td colspan="2"><hr /></td> </tr> <tr> <td colspan="2"><span class="postbody">Córa powietrza, ogromna Iltamar zeszła przed prawiekami z górnych przestworzy i zanurzywszy się w morzu dała się unosić falom w powiewach gwałtownego wichru. Na najdawniejszym świecie było to wszystko. Ale za sprawą wiatru dziewica stała się matką. Pływała Iltamar po morskich wodach i oczekiwała chwili porodu. <br />Kiedyś pojawiła się przy niej kaczka, poszukująca miejsca na uwicie gniazda. Ale nie znalazła suchego miejsca – wszędzie jak okiem sięgnąć był tylko przestwór wodny. Ulitowała się Iltamar nad kaczką, wynurzyła z wody wielkie kolano, a ptak biorąc je za pagórek zbudował na nim swe gniazdo. Kaczka zniosła sześć złotych jaj i siódme żelazne i zadowolona zasiadła na nich. Ogrzewała jajka jeden dzień, drugi, trzeci, czwarty, piąty... Kolano Iltamar stawało się coraz gorętsze, wkrótce żar stał się nie do zniesienia. Zniecierpliwiona bogini wstrząsnęła ogromnym kolanem, a kacze jajka spadły i roztrzaskały się na kawałki. Nie zatonęły jednak wszystkie, bo oto z jednej połowy jajka powstała skorupa ziemska, a z drugiej wyniosłe sklepienie niebieskie. Żółtko i białko prysnęło <br /> <br />wysoko w górę. Z żółtka powstało jasne słońce, z białka – księżyc. Z tego, co jasne w jaju – gwiazdy, a z tego, co ciemne – chmury i obłoki. <br />Mijały lata oświetlone słońcem, księżycem i gwiazdami. Ale Iltamar nadal unosiła się na falach i oczekiwała na urodzenie dziecięcia. Wreszcie, znudzona, przystąpiła do dzieła tworzenia lądu. Gdzie wyciągnęła dłoń – tam wznosiły się od razu szczyty górskie, gdzie wysunęła nogę – tam powstawały bogate w ryby zatoki, gdzie skierowała biodro – tam równinne brzegi, gdzie głowę – tam szerokie zalewy. Tak powstały wyspy, rzeki i pola, kamienie i skały, cały bogaty i mocny stały ląd. Tylko dziecię w łonie Iltamar ciągle pozostawało nie narodzone. Odpłynęła Iltamar od lądu i wśród fal spoczęła na plecach. <br />Minęło jeszcze wiele czasu zanim w głębinach morskich urodził się Wejnemejnen. Przebywał tam siedem lat w ustawicznej tęsknocie za światłem i ziemią. Ósmego roku wyczołgał się na kolanach z morza na goły, bezdrzewny i bezimienny brzeg. Nie podobała się Wejnemejnenowi pustka na powierzchni ziemi. Bez zwłoki zabrał się do dzieła. Przy pomocy Pellerwojnena, polnego karzełka, na wyniosłych górach zasadził jodły, na niższych pagórkach – świerki, wrzosy na stepach, delikatne zioła w dolinach. Wyrosły też brzozy i olszyny, nie chciały tylko wschodzić dęby. Wtedy na wezwanie Wejnemejnena z morza wynurzyło się pięć dziewic, które zagrabiły trawę ze wszystkich pól, a morski potwór podpalił pokosy, aż zrobił się popiół. Zasadzone w tym popiele nasiona dębu wzeszły. I wyrosły dęby, a jeden z nich okazalej niż tego pragnął Wejnemejnen. <br />„Hen wierzchołek bije w niebo. Rozpostarły się gałęzie. Dąb wstrzymuje chmury w biegu. Nie pozwala pędzić dalej. Nie pozwala słońcu świecić. Ani błyszczeć księżycowi” <br /> <br />Jakie byłoby życie bez światła, słońca i księżyca? Ogromny dąb musiał być ścięty. Znów wezwał Wejnemejnen pomocy. Z morza wyszedł karzełek w miedzianych butach, miedzianej czapie, miedzianych rękawiczkach, z miedzianym toporkiem za miedzianym pasem. Zbliżając się do drzewa karzełek rósł, dosięgnął ludzkich rozmiarów, przewyższył je, stał się olbrzymem... Trzema krokami podszedł do dębu, wymierzył mu trzy ciosy i oto zwaliło się z łoskotem gigantyczne drzewo. Nic już nie mogło zasłonić światła niebieskiego i przeszkodzić w rozwijaniu życia na ziemi.</span></td> </tr> </table></td> </tr> <tr> <td colspan="2" height="1" class="spaceRow"><img src="http://picsrv.fora.pl/subBlack/images/spacer.gif" alt="" width="1" height="1" /></td> </tr> </table>
fora.pl
- załóż własne forum dyskusyjne za darmo
Powered by
phpBB
© 2001, 2002 phpBB Group
Regulamin
FAQ
Szukaj
Użytkownicy
Grupy
Galerie
Rejestracja
Zaloguj się, by sprawdzić wiadomości
Zaloguj