Squadrons of Darkness

mateeo

„Matka Chubur, która wszystkiemu kształt nadaje, […]
Sprawiła, że pojawił się jadowity wąż, czerwony smok i potwór lachamu,
Wielki lew, wściekły pies i człowiek-skorpion,
Gwałtowne burze, człowiek-ryba, żubr,
Uzbrojeni w bezlitosny oręż, nie znający lęku przed walką.”
Podjąłem się bardzo trudnego zadania i sporo się musiałem naczytać, aby zdobyć informacje o stworach z mitologii babilońskiej. A oto wyniki mojej pracy:

Humbaba

Zdecydowanie najbardziej znanym, babilońskim potworem jest Humbaba. Jego imię oznacza „grom”, gdyż potrafi ciskać piorunami, a głos jego brzmi niczym grzmot. Do boju rusza orkanem ryczącym. Drżą wtedy niebo i ziemia.
Jego siedliskiem są góry porosłe drzewami cedrowymi. Bóg Enlil uczynił go Strażnikiem cedrów, królestwa zwanego Krainą Żywych. Choć całą swą moc i męstwo posiada od bogów, ci nienawidzą go.
Humbaba nie śpi ani w dzień, ani w nocy. Zawsze czuwa. Jest potężny i okrutny. „W starciu jest jak potop”. No i przed

e wszystkim jest zły, wręcz demoniczny.
Przejdźmy do wyglądu Humbaby. Prawdopodobnie może on przybierać różne kształty lub pozostać bezpostaciową siłą. Jest on jednak najbardziej znany jako potworny olbrzym o głowie z rogami dzikiego bawołu. Ma zęby smoka i śmiertelny oddech. Jego ogon rozwidla się w dwa jadowite węże.
Według mitu Humbabę pokonał Gilgamesz. A schwytawszy go założył mu kółko na nos jak schwytanemu bykowi. Humbaba to prawdopodobnie prototyp greckiego minotaura.

Bykołaki

A skoro mowa o minotaurze. W babilońskiej mitologii znalazło się miejsce dla bykołaków. Od razu uprzedzę, że nie jest to odpowiednik wilkołaków. Nie mają nic wspólnego z księżycem i zmianą postaci. Nie są to też od pasa w dół ludzie. Jest to po prostu rasa niebiańskich byków. Są one dosyć groźne. A zsyłają ich na ziemię bogowie, aby ukarać nieposłusznych ludzi.

Akrabuamelu

Akrabuamelu lub girtabilu, to rasa ludzi-skorpionów. Można ich spotkać w górach Maszu, gdzie leży wejście do podziemi. Ale rzecz jasna lepiej ich nie spotykać. Są dziełem słońca. Barwa ich - złoto. Ich blask budzi grozę, a jedno na nich spojrzenie znaczy śmierć (pod tym względem są więc podobni do bazyliszków). Strzegą oni Słońca o wschodzie i zachodzie, gdy te przekracza granicę dwóch światów. Mają oni wyostrzone zmysły, więc nie próbuj ich zwieść.

Ludzie stepów

Ludzie stepów, to dzikusy, barbarzyńcy. Ich ciało jest całe pokryte włosami, a głowa to już wogle… Smile

Zachowują się i żyją jak zwierzęta. Wędrują razem ze stadami gazeli, razem z nimi piją wodę z jezior. Żywią się trawą. Mentalnie nie są ludźmi, ale mogą się nimi stać. Wedle mitu Enkido odbywszy stosunek z ludzką kobietą poznał, co to znaczy być człowiekiem. Czar prysł.

Potwór Gór

Mitologia babilońska wspomina coś o Potworze Gór. Wiem o nim tylko tyle, że ciska kamieniami, żyje w podziemiach i pojedynkował się z bogiem Ea.

Smoki

Smoki, to istoty znane wszystkim wręcz kulturom. Nieobce były również Babilończykom. Miały on w sobie coś z bogów. Otaczała je aureola. W ich ciele miast krwi płynął jad. Zęby miały ostre, kły bezlitosne. Znany jest nam czerwony smok, którego stworzyła jedna z bogiń aby obalić młodszych bogów.

Wojownicy-krucy

Mitologia babilońska mówi o inwazji wielkiej hordy wojowników. Mieli oni ciało ptaków-co-żyją-w-dziurach oraz kruczą twarz. Byli bezlitośni. Przybyli ze wschodu i znosili ludzkie wioski niczym szarańcza. Stworzyli ich bogowie, wykarmiła ich matka ziemia. Dorastali wśród gór.

Anzu

Anzu to ptak-burza. Posiada skrzydła i pazury orła, głowę i łapy lwa (odwrotnie niż u gryfa!) oraz zęby rekina. Very Happy

To mi się podoba. Zobaczyć taką wyszczerzoną bestyjkę… eh. Anzu pełni funkcję strażnika (podobnie jak gryf!)

Bezpłciowi

Według mitu bóg Enki wydrapał brud spod paznokci i stworzył z niego Kurgarru i Kalaiurru. Ich główną cechą jest bezpłciowość. Są to jedyne istoty, które mogą opuścić świat podziemny. Wedle praw boskich nie może tego zrobić nikt, obojętnie czy płci męskiej, czy żeńskiej. Owe stworzenia jednak powstałe z brudu nie posiadają płci, więc są wolne od zakazu.

Galla

Galla, to drapieżne demony na usługach bogini podziemi - Ereszkigal. Potrafią zmieniać kształt. Poznać można ich po tym, że w ich żyłach nie płynie krew. Nie da się też ich zranić zwykłą bronią. Gdy staną przed tobą, nastanie chwila grozy… Galla szykują się do skoku, po czym... TRACH!!! Rozszarpują cię!
Wedle mitu bogini podziemi pozwoliła swej siostrze opuścić świat zmarłych. Lecz podążały za nią zastępy tych drapieżnych kreatur. Wyzwolona kobieta miała wskazać im duszę, która miałaby trafić do podziemi w ramach zamiany. Na wskazaną osobę demony rzuciły się i zaciągnęły do krainy cieni…
Istnieje także rasa demonów umu. Te nie potrafią zmieniać kształtu. Znane są jako szczerzące się bestie.

Asag

Asag, jest to potwór zamieszkujący podziemia. Wielki i opasły demon. Jest pozbawiony szyi i ma wiele oczu pokrywających całe jego cielsko. Posiada ciemną, zatwardziałą skórę, która w dotyku przypomina skałę. Aha… jest także niezniszczalny. A przynajmniej dla żelaza. Jego dotyk przynosi chorobę.

Wiatry

Babilończycy uważali również, że wszelkiego rodzaju wiatry są w rzeczywistości istotami żywymi, które bywają złośliwe, bywają drapieżne. Wyróżnia się siedem rodzajów wiatrów: huragan, wicher północny, trąba powietrzna, burza piaskowa, wiatr mroźny, nawałnica oraz piekący wicher. Każdy może się zwrócić przeciw tobie, każdy możesz obłaskawić.

Jak to jest być Babilończykiem? Nim dobiegnie koniec artykułu, spójrzmy na świat jego oczami. Żyjemy na świecie zamieszkałym przez ludzi stworzonych z gliny i boskiej krwi, aby pracować na utrzymanie bogów. Za wszelkie wykroczenia przeciw nim otrzymujemy karę: doczesną, w postaci bykołaków lub pośmiertną fundowaną nam przez drapieżnych galla. Nigdy nie wiemy, czy ze wschodu nie nadchodzą śmiercionośni wojownicy o twarzy kruków. Dla poszukiwacza przygód zawsze znajdzie się jakiś smok, anzu lub potwór gór. Eh… to jest życie.